Młodym ludziom, którzy postanowili zdobywać wykształcenie na wrocławskich uczelniach wyższych, z uwagi na zmiany miejsca zamieszkania w samym mieście jak również funkcjonowanie głównie w środowisku akademickim, trudno było utożsamiać się z wrocławskimi parafiami ich miejsca zamieszkania. Studenci swoją formację w wierze przechodzili w Duszpasterstwach Akademickich zlokalizowanych w różnych zakątkach Wrocławia. Parafie wrocławskie kierują swoje działania głównie w stronę rodzin, seniorów bądź młodzieży szkolno – gimnazjalnej, w związku z czym osobom młodym, absolwentom czy osobom pracującym zawodowo trudno jest znaleźć w nich coś dla siebie. Młodzi ludzie pomimo podjęcia pracy zawodowej chcieli nadal w czynny sposób angażować się w życie Kościoła. Indywidualnie mają mniejsze możliwości podejmowania aktywności związanych z formacją w wierze różnych środowisk, czy też koordynowania akcji ewangelizacyjnych.

Powyższe zrodziło w młodych ludziach, absolwentach uczelni wyższych, osobach pracujących zawodowo, potrzebę stworzenia środowiska, w którym możliwe będzie podejmowanie wspólnych inicjatyw ewangelizacyjnych, formacja duchowa, wspólne spędzanie czasu z ludźmi o podobnym światopoglądzie. Właśnie te pragnienia zgromadziły grupę ok. 20 osób, które zwróciły się za pośrednictwem Michała Zdunka do Księdza Rajmunda Pietkiewicza, który podzielił się z nim chęcią podjęcia aktywności w ramach jednej wspólnoty. Grono tych osób wywodziło się ze środowisk wrocławskich Duszpasterstw akademickich takich jak: Antoni, Most, Wawrzyny, a więc przedstawiających formację właściwą dla Odnowy w Duchu Świętym jak również środowisk salezjańskich czy franciszkańskich. Ksiądz Rajmund przedstawił tę inicjatywę bp. Andrzejowi Siemieniewskiemu, który powiedział: "jeśli znajdziesz czas, to idź do nich, a później to się zobaczy...". Pierwsze spotkanie grupy założycielskiej odbyło się w siedzibie Radia Rodzina i Centrum Duszpasterskiego Archidiecezji Wrocławskiej czyli pod tzw. "Czwórką" na Ostrowie Tumskim 18 kwietnia 2009 r. Później miało miejsce jeszcze kilka spotkań organizacyjnych, podczas których grono osób wraz z Księdzem Rajmundem, zastanawiało się nad kształtem przyszłej wspólnoty jak również nad ścieżką formacji, która miałaby w niej mieć miejsce. Systematyczne spotkania Wspólnoty rozpoczęły się od 7 października 2009 r. Wówczas korzystając z gościnności D.A. Most i Księdza Pawła Kajla Wspólnota spotykała się w tamtejszej sali, gdzie odprawiana była Eucharystia oraz prowadzone były spotkania formacyjne. Formacja Wspólnoty opierała się od samego początku na studium biblijnym, które przez dłuższy czas opierało się o rozważania nad Listem Św. Jakuba. Początkowo na spotkania przychodziło ok. 20 osób. Jednakże z miesiąca na miesiąc Wspólnota rozrastała się o coraz to nowe osoby. Jak w każdej wspólnocie, również i w tej musiała się znaleźć osoba, która koordynowałaby różnorodne sprawy organizacyjne Wspólnoty, a więc tzw. Lider. Pierwszymi Liderami wspólnoty zostali Romek Szalast i Monika Łukaszyk. Później na kolejne 2 lata wybrana została Magdalena Matras. Wspólnota działa prężnie już 4 lata.

W 2011 r., a więc w 2 roku jej działalności, we Wspólnocie podjęte zostały gruntowne działania mające na celu określeniu misji Wspólnoty. W wyniku kilku spotkań osób zaangażowanych czynnie w działalność Wspólnoty dokonano ustrukturyzowania Wspólnoty. Ponadto Wspólnota określiła filary swojej działalności, którymi miały się stać: Eucharystia, Modlitwa oraz Pismo Święte. Przez cały okres funkcjonowania Wspólnoty przez jej szeregi przewinęło się wiele osób. Dla części z tych osób był to przystanek na drodze dalszego rozwoju, dla innych miejsce, w którym mogli odnaleźć swoje powołanie czy też dalszą drogę formacji w wierze. Wspólnota stanowi nie tylko miejsce rozwoju duchowego i formacji opartej o trzy wspomniane powyżej filary. To również miejsce, gdzie każdy, rozwijając swoje talenty, może służyć Wspólnocie poprzez podejmowanie aktywności związanych z formacją w wierze różnych środowisk, czy też koordynowanie akcji ewangelizacyjnych. Ponadto Wspólnota daje możliwość zaangażowania się poprzez czynną służbę w ramach działających w niej diakonii, takich jak: organizacyjna, modlitwy wstawienniczej, muzyczna. Nie będzie więc stanowić nadużycia stwierdzenie, że Wspólnota rozwija się wraz z jej członkami, a członkowie Wspólnoty wraz z nią.